Klasyfikacja gwar słowackich
Dialekty zachodniosłowackie
Gwary zachodniosłowackie obejmują zasięgiem rejon trnawski, nitrzański, trenczyński, myjawski i okolice
gwary górnotrenczańskie
gwary dolnotrenczańskie
gwary poważskie
gwary średnionitrzańskie
gwary dolnonitrzańskie
gwary regionu trnawskiego
gwary zahorskie
Dialekty środkowosłowackie
Gwarami środkowosłowackimi posługuje się ludność w rejonie Liptowa, Orawy, Turcza, Tekowa, Hontu, Novohradu, Gemeru, regionu zwoleńskiego
gwary liptowskie
gwary orawskie
gwary turczańskie
gwary górnonitrzańskie
gwary zwoleńskie
gwary tekowskie
gwara hontiańska
gwary novohradskie
gwary gemerskie
Dialekty wschodniosłowackie
Dialekty wschodniosłowackie obejmują rejon wokół miast Spiš, Šariš, Zemplín i Abov
gwary spiskie
gwary abowskie
gwary sariszskie
gwara zemplinska
gwara sotacka
gwara użska
rejon gwar góralskich
region gwar ukraińskich
rejony zróżnicowane gwarowo
rejon gwar węgierskich
Te grupy gwarowe przy dalszym podziale wykazują bogactwo i zróżnicowanie („Čo dedina, to reč iná“ – „co wieś to inny język”), przy czym wysoki stopień podziału zaznacza się przede wszystkim w rejonach górskich. Właśnie na terenach górskich w przeszłości dochodziło do pewnej izolacji (językowej) mieszkańców poszczególnych regionów. Do tej specyfikacji należy doliczyć przemiany społeczne, migrację ludności, kolonizację, przenikanie różnych typów gwar, zmiany w strukturze zatrudnienia ludności, wpływ sąsiednich słowiańskich i niesłowiańskich języków itd. W zależności od znaczenia dialektu i wszystkich jego cech charakterystycznych można do tych grup zaliczyć także słowackie gwary występujące na terenie Węgier, Serbii, Chorwacji, Rumunii, Bułgarii i innych krajach, w których w przeszłości dochodziło do przemieszczania się wielkich grup ludzkich. Przy niewielkiej liczbie zabytków piśmiennictwa słowackie gwary są podstawowym źródłem słowackiej gramatyki historycznej.
